برگزاری مراسم عزاداری فاطمیون(س)

با حضور حاج مهدی منصوری

پنج شنبه: 14 فروردین- ساعت 10 صبح   - چهار راه انقلاب

همزمان  در روستای آهوان همراه با علم خبری

سیزده بدر(تاریخچه سیزده بدر)

سیزده بدر

سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز (سیزده بدر) روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.برخی بر این باورند که در روز سیزده بدر باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. بعد از سیزده به در، جشن های نوروزی پایان می پذیرد.

سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی مانند سیزده بدر با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است.در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه جشن سیزده بدر گردآوری کنیم.

بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 و روز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحس است داشته یا نه فراهم آوریم :

نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیمن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و ایرانیان از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.

همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز (سیزده بدر)به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.

سیزده بدر

برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.

اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد 13 را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.

اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد 13 به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)

اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد

تاریخچه ی سیزده بدر

همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :

«... جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند ...»

اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده بدر در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که جشن سیزده بدر بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی جشن سیزده بدر وجود دارد.

همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.

همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.

شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر

همانگونه که اشاره شد شیوه های برگزاری سیزده بدر و همچنین مراسم و آداب سیزده بدر بسیار متفاوت و گسترده می باشد که در اینجا به تفصیل نمی توان به آنها پرداخت، اما همانطور که می دانیم سیزدهم فروردین تیشتر روز می باشد و آغاز نیمسال دوم زراعی، و مردمان ایرانی برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند.

بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است.برای نمونه فال گوش ایستادن ،فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن ،بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های پرشمار دیگر ...از مراسم های روز سیزده بدر هستند.

از آئین های دیگر سیزده بدر که مانند  مراسم چهارشنبه سوری و نوروز، پر شمار، زیبا و دوست داشتنی است،بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است.

سیزده بدر

علف گره زدن یکی از مراسم سیزده بدر

افسانه ی آفرینش در ایران باستان و موضوع نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره ی «کیومرث» دارای اهمیت زیادی است، در «اوستا» چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را نخستین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است.

گفته های «حمزه ی اصفهانی» در کتاب «سِنی ملوک الارض و الانبیاء» صفحه های 23 تا 29 و گفته های «مسعودی» در کتاب «مروج الذهب» جلد دوم صفحه های 110 و 111 و «بیرونی» در کتاب «آثار الباقیه» بر پایه ی همان آگاهی است که در منبع پهلوی وجود دارد که :

«مَشیه» و «مَشیانه» که دختر و پسر دو قلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای نخستین بار در جهان با هم ازدواج کردند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته نشده بود ! آن دو به وسیله ی گره زدن دو شاخه ی «موُرد»، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت روز سیزده بدر انجام می دادند، امروزه نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی، نیت می کنند و علف گره می زنند.این رسم (علف گره زدن در روز سیزده بدر)از زمان «کیانیان» تقریبا فراموش شد و در زمان «هخامنشیان» دوباره آغاز شد و تا امروز باقی مانده است.

در کتاب «مُجمل التواریخ» چنین آمده است :

«... اول مردی که به زمین ظاهر شد، پارسیان آن را «گل شاه» نامیدند، زیرا که پادشاهی او الا بر گل نبود، پس پسر و دختری از او ماند که مشیه و مشیانه نام گرفتند و روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هیجده فرزند بوجود آوردند و چون مُردند، جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند.»

همانگونه که شباهتی بین چارشنبه سوری و نوروز امروزی متداول در تهران و شهرهای بزرگ، با شیوه های اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه ی اجرای جشن سیزده بدر ، مانند بسیاری از دیگر آیین های ایرانی، عمیقا از شیوه ی اصیل و باستانی خود دور شده است و به شکل فعلی آن، دارای سابقه ی تاریخی در ایران نیست.

اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزه های نوروزی خود را در این روز به صحرا می برده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین می کاشته اند، امروزه ما آن را به سوی یکدیگر پرتاب می کنیم و تکه تکه اش می کنیم.

سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن، و زیست بوم مقدس آنان بوده است. در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت است!

12 فروردین               روز جمهوری اسلامی                  مبارک باد.

متاسفانه  به دلیل نامعلومی وبلاگ دچار مشکل گردیده

وکلیه پستهای قبلی حذف شده است

به زودی فعالیت وبلاگ در همین آدرس ادامه خواهد یافت.

تیم فوتبال آهوان در اولین بازی خود ذر فصل جدید لیگ برتر نیشابور

برابر تیم هدایت قرار گرفت که هرچند تیم آهوان با نتیجه 4 بر یک پیروزی را مقابل خود می دید

اما به علت درگیری و اغتشاش چند تن از بازیکنان که با تحریک  سعید عبیری  شروع گردید

و بادخالت برادر ایشان مسعود عبیری و حسن آهویی(فرزند علی محمد  قربان) و دیگر بازیکنان طرفدار آنها جنجال و دعوا گسترش پیدا نمود و کار به زدو خورد و دعوا منجر شد و بازی  از طرف بازیکنان آهوان به جنجال کشیده شدو با این درگیری بازی به ضرر آهوان ناتمام به پایان رسید.

تا آهوان در زمینه اخلاق بازنده بزرگ باشد و رکورد جنجالی شروع کردن اولین بازیهای خود را در لیگ نیشابور محفوظ نگه دارد.

لازم به توضیح است که با در گیری اولین بازی امسال این سومین دوره ای هست که بازی آهوان در لیگ برتر به جنجال و درگیری ختم میشود و با سیلی از بازیکنان محروم و جریمه های نقدی مواجه میگردد

 آخرین خبر حاکیست که بنا به تصمیم کمیته انضباطی تیم آهوان به علت جنجالهای مکرر  ضمن جریمه نقدی از دوره بازیها حذف خواهد شد و سهمیه خود را در لیک برتر نیشابور از دست خواهد داد.

به علت اهمیت موضوع و متنبه شدن خاطیان این بازی نطرات ارشادی دوستان به صفحه اصلی منعکس میگردد.

 

سيد حسن سيد حسيني	24 شهريور 1394	9:27
متاسفانه اينها همه نتيجه بازيكن سالاري است و من در اين مورد به شدت از مديريت روستا گله مندم كه چرا به اين مسائل بي توجه است.بنده به عنوان يك عضو از خانواده اهوان از مسائل پيش آمده كه 100 درصد هم پيش بيني ميشد شرمسارم.حيف حيف حيف.متاسفانه چند نفري كه اخلاق را در فوتبال رعايت نميكنند قدر روستا را نميدانند و اعتبار و حيثيت آهوان را زير سوال ميبرند. ------------------------------------------------------------------------------------- هروی 25 شهريور 1394 20:55   علیرغم همه شایستگیهایی که جوانان عزیزمان دارندمتاسفانه این اعمال ناپسندموجب زیرسوال رفتن تمامی کارهای خوبشان می شود.امیداست دهیارمحترم واعضای محترم شوراودست اندرکاران تدبیری بیاندیشند،تابه بقبه سرایت نکند ------------------------------------------------------------------------------------ مدیر وبلاگ   ضمن تشکر از دوستانی که نطر گذاشته اند به نطر من و قتی صندوق توسعه آهوان با مدیریت و نطارت همین دوستان حاضر حاکم بر امور روستا میتواند رتبه دوم تعاونیها را به دست آورد و شاهدتوسعه روز افزون این شرکت با مدیریت دوستان حاکم بر روستا هستیم چرا از مدیریت یک تیم فوتبال که گردش مالی آن در یک دوره لیگ کمتر از یک میلیون تومان است عاجز می مانیم و اجازه میدهیم بازیکن سالارانی کم مایه با اندک هزینه ای خود را کلانتر تیم فرض کرده و با باند بازی و لابیگری سعی بر مسلط کردن خود بر تیم روستا برآیند و حتی مربیان و سرپرستان تیم نیز بازیچه دست همین فرصت طلبان قرار گیرند تا نتوانند به وقت جسارت برخورد و مدیریت مناسب را داشته باشند .............. آیا چرخش نگاه مدیران روستا خدای نکرده فقط به سمتی است که همیشه بوی دلار می آید و اهمیت فرهنگ و اخلاق جوانان و نوجوانان روستا در لابه لای این هیاهو به فراموشی سپرده شده است..... دریابیم تا دیر نشده است........... -------- جدیدمحمدرضا آهوئی 28 شهريور 1394 7:40   سلام این خبرواقعاهمه دوستداران عزت روستارامتاسف ومتاثرکردبایدموثرین وتصمیم گیران بامدیریت خوب وبرخوردمناسب وجدی باخاطیان زمینه بروزاین وقایع رابگیرندتامسببین این ماجراهاخیال نکنندکه اخلاق وآبروی روستافدای جنجال سازی خواهدشد.بایدهم مدیران به هوش باشندوهم خاطیان علاوه برجبران مافات ازکرده خودعذرخواهی نمایند. باامیدبه آینده ای روشن برای روستای عزیزمان که البته بدون تلاش وزحمت بدست نخواهدآمد. باتشکر ---------------------------------------------------------------------- جدیدسید محمد سید حسینی 29 شهريور 1394 11:03   باسلام وارادت خدمت اهوانیهای عزیز.... دوستان در شرکت توسعه روستایی سال قبل با توجه با بی اخلاقی های مکرر در تیم اقدام به سروسامان دادن به تیم بر امدن که متاسفانه با وجود برخی افراد به قول اقای اهوئی کم مایه و کوته فکر که منافع خودرا که چیزی غیر از اعلام موجودیت نیست پیگیری می کردند باعث دلسردی مدیران شرکت توسعه شدندکه هدفی جز سربلندی نام اهوان نداشتند وتیمی که هیچ بار مالی نداشت رو بدون منت جمع کردند ولی برخی رفتارها باعث شدکه عطای این تیم را به لقایش ببخشند...میگن پلنگ با الاغ بحث می کردن پلنگ می گفت علف سبزه الاغ می گفت نه علف ابیه..گفتن بریم پیش شیر سلطان جنگل تا اون بگه علف چه رنگیه وقتی که به شیر قضیه رو گفتن شیر گفت پلنگ رو زندانی کنید..پلنگ تعجب کرد وبه شیر گفت مگه علف سبز نیست شیر گفت چرا علف سبزه ولی جرم تواینه که با الاغ بحث کردی..مثل این روزای ما.بعضی ها مثل پادری می مونن باید روشون وایستی وکف کفشت روتمیز کنی واز روشون رد شی این کار رو نکنی فک می کنن فرشن....